Het stuk gaat over twee zusters, de jongste lieftallig, en de oudste, Katherina, is niet op haar mondje gevallen en wordt door haar omgeving als een feeks beschouwd. Hun vader besluit dat de jongste, Bianca, niet mag trouwen voor de oudste een man heeft, waarop twee aanbidders van Bianca besluiten Katherina aan de man te helpen.
Zij vinden de rijke Petruchio bereid met Katherina te trouwen, omdat hij een grote bruidsschat zal krijgen. Bij hun eerste kennismaking valt Katherina bij hem in de smaak, omdat ze rad van tong is en hem veel weerwerk biedt. Petruchio is vast van plan de feeks te temmen, en dat doet hij door zich als een nog grotere bruut te gedragen. Petruchio speelt met taal en werkelijkheid: hij beschrijft Katherina steeds als een lieflijk meisje en doet alsof hij het eten en zijn bed niet goed genoeg vindt voor haar, zodat hij niet anders kan dan ze haar ontzeggen. Ook doet hij alsof de jurk, die hij voor haar bestelde helemaal verkeerd gemaakt is, terwijl dit niet zo is.
In de slotscène houden de mannen een weddenschap over wie er de gehoorzaamste vrouw is.